Seni nasýl unuturum, olur mu böyle bir þey?
Issýz kalan vicdanýmda senin dertli mazin var.
Öyle bir gidiþ yaptýn ki, de hey gidi devran hey!
Çiðneyip ezdin beynimi þimdi orda izin var.
Senden öyle uzaktým ki, sende bana firaktýn,
Söyle gülüm niçin gittin; beni kime býraktýn?
Bir sönmez ateþe koydun kendi elinle yaktýn,
Kalbim bir yangýn yeridir, bende yanan közün var.
Hiç durmadan kavruldum ben, bende olan közünde,
Biraz acý biraz keder herkesin var özünde.
Nasýl fark etmedim bilmem ama senin gözünde,
Þimdi içimi kemiren, anlamsýz bir hüzün var?
Gamlanýr yorgun yüreðim, hüznüne daldýðýmda,
Birkaç damla yaþ dökerim, çaresiz kaldýðýmda,
Dert yazýp dert demek için kalemi aldýðýmda,
Hemen karþýma dikilip gamla bakan gözün var.
Gittin gülüm! Sende gittin, hiç ardýna bakmadýn,
Her dem göðsümde sýzlýyor geçmiþte kalan yadýn,
Ürperir bütün tüylerim ne zaman duysam adýn,
Kulaklarýmda çýnlayan birkaç cümle sözün var.
Sabýr zehire dönmüþtü köz gibiydi, ben yuttum.
Senli, sensiz; gelip, geçen; günler yasýný tuttum,
O güzel ve nazlý sesin ahengini unuttum,
Þimdi sadece zihnimde bir kez gülen yüzün var…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.