Canın Sağolsun
Her mekânýn öznesi, rüzgârýn sesi
Yaðmurun damlalarýndadýr armonisi
Ve geceye düþen derin bir nottun
Ne yazýk ki her þeye raðmen sen
Önce beni silmiþ ve unutmuþtun.
Her veryansýný yazýlýyor deftere
Dileðince çiz beni, istersen de hecele
Nasýlsa tükenir kalem, öfkedir geçer
Yerime koyduðun özne gözler önünde
Sanmaki felek usludur, gözardý eder.
Bu kadar büyümek bence kibirdir
Buna tebessüm edemem, o bir haindir
Çok kere söylendi mevzuu anlatamadým
Yahutta ben anlattým, sen anlamadýn
Gidiþatýn tehlikeli, yüreði yakar
Her kul vicdaný ile aynaya bakar.
Deðerce artýran bizi etiket deðil
Ona ise inancýn biat et, eðil
Hâra da davetkârdýr kibreyse meyil
Un ufak edeceksen hedef bellidir
Tuttuðun yoldan gidenler ateþ ehlidir.
Hayatý akýcý kýlmak aslý hedeftir
Onu zora sokanlar art niyetlidir
Tam da onlar deðil mi, kalbe hezeyan
Güzele uzanýþ ancak kâmilliktedir.
Geleceðe temas etsin ulvi duygular
Katsýn onlara rengini türlü þarkýlar
O yolda gayret etmez mi büyük düþünüþ
Kadrajý geniþ tutanda çok nettir görüþ.
Halen gölgem varsa þu yeryüzünde
Koþmam gerekir elbette naçiz bedenle
Ölümüne de vursalar yýldýzlar sahile
Atmak isterim onlarý, asla yorulmam
Ýnat ettim bu tercihte, inan durulmam
Biri daha buluþsun ki maviliklerle
Fýrlattýðým her yýldýzda mutluluk essin
Yok olsun þu karamsarlýk, masal da bitsin!
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.