DENİZLER OKYANUSLAR MİSALİ

Devekuþu kondu kuþkonmaza,
Güneþ çýktý gecelerin kör karanlýðýnda
Engerekler bal ördü ormanlarýn kuytularýnda...

Bir renksiz gemi yol aldý,daðlarýn zirvelerinde,
çiçekler atýldý cansýz bedenlere,savaþlarýn en kanlý yerinde
Dönüþtü daireler kareye...

Gecelerin kuru ayazýnda kimseler üþümüyordu,
Ilýk baharlarýn neþesi ,karanfilleri öldürüyordu
Dünya sanki,gümüþten bir tepsiydi...

Evrenin sonsuzluðu , sonsuz evrene bakan yüreklerdeydi,
Kar siyah renkli
Adem bin yürekliydi...

Toprak mavi,gök sarý
Saddam merhametli
Para sevgiye yenikti...

Ýyiler kötü-kötüler iyiydi,
Irmaklar deniz gibiydi
Denizler okyanuslar misali...

Bütün bu olanlardan sonra sevdin beni,
Bülbülün gülü sevdiði gibi,
Olmazlarla mý anlamalýydýn kendini ve beni..
Küllerinden yeniden doðan
Anka kuþu misali...
Panta rai....



Sosyal Medyada Paylaşın: