ADAM AĞLADI VE SUSTU
Ormanýn içinde dumanlar tütüyor
mangal gibi yanýyordu yüreði
elleri cebinde hali periþan,
tozlu palto
duvar boyalý ayakkabý
yanýyor kül tepesinde
Söyle adamlar aðlar mý
içinden mi sadece
yoksa bu yanan göz yaþlarý
benzin mi döktü ormanlara
çaresiz, kurþunsuz, dilsiz
Cebinde On lira ile
Göðün tepesi, yýkýlýp
þimþek çarpmýþ kollarýnýn üzerine
gam ateþi
küle döndürmüþ kapkara gözlerini
Gamzesin de saklamýþ iki göz yaþý
göz çukurlarýn da binlerce sitem
ve dâhi nefret birikintisi
hayatýn çilekeþ rüzgârýna nida ederek
savurdu makbere saçlarýný
ölüm hak hüküm Allah’ýn
nasýl sustun söylesene ?
cevap vermedin !
acýnýn sessizliði konuþtu sadece
sen Ay gibi sustun
yýldýzlar geçerken
sakladýn dileklerini
Kalbin demir parmaklýklar ardýnda
sükunet içinde
aklýn susmuþ
dudaklarýn, kýmýldamýyor
Öyle ce dinliyorsun kendini
bir þiir bir roman gibi
Adam öylece duruyordu
sýrtýný güneþe dayayarak
baþýný yüreðine gölge ederek
Sustu öylece
yangýn vardý bir yerlerde
biz hiç duman görmedik
Adam aðladý ve sustu
biz hiç ses duymadýk
topraðýn altýda bir üstüde
kuþlar ölür gökyüzünde düþer yerlere
Vurgun yemiþ gibi
Ayþe Caniberk
Gümüþ kalpler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.