ÇANAKKALE GEÇİLMEZ!

Türk’ü, Kürt’ü, Lazý, Çerkezi, Ahýska’lisý ve nicesi...
Ýnanci, yüceden yücesi...
Vataný: anasý, babasý, bacýsý...
Her þeyden önce namusu...
Seyit onbaþý çabasý! Ýnanmýþ tek bir Allah’a!
Aç, susuz taarruz eder, düþmana!
Aklýnda yoktur Vatandan baþka düþüncesi...
Çaresizliktir en büyük acýsý...
Aç mý?
Tok mu? Düþunmez, halim nice olasý?
Atýlýr düþman üzerine!
"Allah’u ekber" nidalarý ile...
Çoðu vurulmuþ, kanar yarasý...
Vücut bir tarafta!
Kol, bacak bir tarafta!
Tüfekten çýkan mermiyle!
Toptan atýlan, gülle ile..
Ortalýk olmuþ cehennem arenasý!
Yanan yüreklerden!
Akan kan!
Bayraða renk!
Mehmetçiðe güç!
Göksüne iman oldu!
Mustafa Kemal!
"Ordular size ölmeyi emrediyorum diye kükredi!" Mehmetçik, Düþmana fýrsat vermedi!
Yayda, bir ok gibi!
"Allah Allah" nidalarla öne fýrladý!
"Çanakkale geçilmez!"
"Vatan verilmez!"
Diye kükredi!
Çoðu: topla, tüfekle vuruldu!
Þahadet ile yere serildi!
Bir kýsmý: kolunu bacaðýný kaybetti!
Sakat kaldý!
Ama hiç bir zaman!
Hiç bir þekilde
Sorgulamadan!
"Vatan için can feda!" Dedi...
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: