GÖL KENARINDA
Depreþti dertlerim, coþtu duygular,
Köprünün altýndan çok aktý sular,
Bizi ayýrsa da uðursuz yýllar,
Bu gün seni andým göl kenarýnda.
Bir küçük taþ ile oluþtu halka,
Büyüdü içinde kocaman sevda,
Þikayet edemem ben seni hakka,
Bu gün seni andým göl kenarýnda.
Hasretler kavurdu geçen ömrümü,
Uyku tutmaz oldu mahsun gözümü,
Zapt edemem artýk yanýk gönlümü,
Bu gün seni andým göl kenarýnda.
Piþmanlýk kar etmez inan anladým,
Ziyan ettik aþký, son bulmaz sandým,
Küle dönmez yürek, narlara yandým,
Bu gün seni andým göl kenarýnda.
Ýçten içten sýzlar; vicdaným ruhum,
Kabahat bendeydi, kahrola huyum,
Gözyaþým sel gibi, kanlý can suyum,
Bu gün seni andým göl kenarýnda.
Bilirim; kavuþmak kaldý mahþere,
Halen sevdiðimi derim aþkere,
Cevapsýz mektuplar yazdým kaç kere,
Bu gün seni andým göl kenarýnda.
Bir garip Ýbrahim; tüm kusur bende,
Seneler geçirdim gurbet ellerde,
Ne akýl býraktýn, ne fikir serde,
Bu gün seni andým göl kenarýnda.
30.06.2023 Emk.Öðrt. Ýbrahim MEMÝÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.