AYRILIĞIN ŞİİRİ

Nasýl anlatayým bu ayrýlýðý,
Gecede hilale, ay olmak gibi,
Ha koptu kopacak, gönül tellerim,
Çektikçe gerilen, yay olmak gibi.

Acýtmaz canýmý, gönül yarasý,
Ne yaz yaðmuru bu, ne güz kýrasý,
Yaðmacý Sýrtlana, bir diþ kirasý,
Kudurmuþ Arslana, pay olmak gibi.

Bana kýyamaz yar, cana kýyar’da
Belki gelir dedim, sesim duyar’da,
Sayýsý belirsiz, bir çok diyarda,
Azasýz Muhtarsýz, köy olmak gibi.

Gidelim be gönül, gün yürüsün de,
Ýçimin yaðlarý, az erisin de,
Kýrk çeþit sekili, at sürüsünde,
Anasýz, Babasýz, tay olmak gibi.

Bu ayrýlýk böyle, koymazdý bana,
Bakýn þu baþýmdan, çýkan dumana,
Dedi kodu neyse, býrak bir yana,
Geçimsiz geline, huy olmak gibi.

Kavruldum bir avuç, közün içinde,
Unuttum sözümü, sözün içinde,
Bir kasa Domates, Üzüm içinde,
En altta kalýp ta, zay olmak gibi.

Kahýr oðlan senin, dumanýn tüter,
Ne çoðalýr derdin, ne de az biter,
Küflenmiþ ekmekten, daha da beter,
Kara çaydanlýkta, çay olmak gibi.


Sosyal Medyada Paylaşın: