sessiz savaþlarýn içindeydik yüreðimizden sessiz fýrtýnalar kopuyordu kaptansýz gemilerde dalgalý denizlerde yolculuk yapýyorduk meçhule onca acýlarýn içinde yürek acýsýný nice kalleþ yaralarý sardýk sýkýca yüreðimize gömdük etten mezarlýða ölüler þehrinde ölü adamlarýn vicdanýnda kaderimiz yazýlý diz boyu öfkeler yarým kalan mutluluklar arkasýna saklanmýþ pýrýl pýrýl erken gelen baharý hayal ediyorken yüzünün aydýnlýðý kapý eþikliðinde bekleme dýþarda dýþarda kýymeti olmaz sevdanýn gir ruhumun derinliklerine çal gönlümün kapýsýný usulca çöz düðümünü sevdanýn çakmak taþý gibi parlasýn gözlerin tut ellerimi tez elden düþürme sokaklara ahý gitmiþ vahý kalmýþ ölü sevicilerin kucaðýna düþtüðü yerden kalkmalý insan can suyu olmalý sevdan kar rengi beyazý gibi resmini asmalý duvara yapraðýný tanýyan gül gibi asil bir o kadar yiðit sevdasýna sýrdaþ bir ömür yoldaþ olmalý insan sessiz savaþlar içinde yalýn ayak yaya meçhule giden binlerce yalnýz insan varken
18/03/2024 ÞÝÝR: ALÝÞ GÜLDEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
aliş gülden Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.