BAHAR MEKTUPLARIM - 3 -
Bu gece yine hasretinle uyudum kucak kucaða
Gece kuþlarý kahkahalarla pencerede
... Ve de sessiz karanlýklarla
Yalvardým dualarda O büyük varlýða
Duymadý sensizliðin
Sessizliðinden baþka kimse beni
Uzadý geceler hiç olmadýðý kadar
Yalnýzlýðýmla siyahlýklarda
Sensizdim... seni duymak için
Dolaþtým geceyi adým adým
Bu karanlýk odalarda
Anýlarýna sýðýndým bir bir
Þimdi yaðmur yaðýyordur o uzaklarda
Ve sen camýn önünde
Ayrýlýðýmýza üzülürsün de gelemezsin
Þimdi kar yaðýyor benim yüreðime
Üþümesidir bu ikimizin ; donmuþ hücrelerimi
Istýr mý sanýrsýn baharlar
Þimdi çiçekler açýyor bu kentte
Sanýrmýsýn ki çiçekler beni avutur
Gözlerimde güneþin yedi rengi
Dudaklarýmdaki çiçekler sensin
Bir ayrýlýk akþamýydý ; karlarý giyinmiþti kýþ
Önce yýkýldý içimde her þey birer birer
Sonra hazana boyandý baharlar
Ve hayal oldu en güzel günler
Gecenin ortasýnda bir kurþundu
Gidiþin kalbime sýkýlan
Hüzün dolu þarkýlar oturdu dudaklarýma
’Neyleyim sarayý neyleyim köþkü ’
’Ýçinde salýnýp gezenim yo ki ’
Param parça daðýldým sokaklara
Sabahlarým bir kanlý bakýþ
Boþuna deðil hasretini çekiþim
Sabahlarým bir kanlý pençe
Kalbim göz yaþlarýmýn kýrýk kuyusu
Gözlerim, ýssýz bir istasyonun bekleme salonu
Boþuna deðil hasretini çekiþim
Þimdi güz bulutlarý baþýmýn üzerinde
Bahar bize göre deðil... adým sonbahar
Sen geldiðinde kýrk kat olacak suratlarý
Hasret böceklerinin
Ayrýlýðýmýza atýlan imzalar nedenler
Yere çakýlacak... dipsiz kuyulara
Seni rüyalarýmda bile unutmadan
Nöbet tutmakta her mevsim
Sensizliðin dondurucu rüzgarlarý kapýmda
Unutmadým bakýþlarýný
Tüm hasretleri yüklendim bekliyorum
Senin yerine, benim yerime
Geçmeyen günler... gelmeyen yolcu gibiyim 1
En içli þarkýlarýný dinliyorum bu gün
Doyasýya aðlayayým býrak
Kanadý kýrýk kuþlar gibi uçamýyorsun
Özlemim dinmiyor, dinemiyor !
Tüm gücünle koþ gel bana
Sana açtým kollarýmý
Gözlerini alma benden
Yaðmura susamýþ o çöl benim !
Günay Koçak
18. 3. 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.