Yıl yirmiyedi

Bilmediðim bilmecemdi hayatým.
Sokaklarýn dilsiz saatiydim ben.
Anlatamadýðým çýðlýðým ,
Susturmaktan yýrtýnan gencim
Ýnletemediðim gökyüzüm vardý…

Hangi yokluk aldý götürdü
Nâdâ düþmüþ gözlerim
Gökyüzü yýrtýk bir sefer
Mülteciydim “kaderime”

Mühürlediler !
Bir bir nakýþladýlar dudaklarýmý.

Yýl yirmiyedi !
Gök yüzü hüzün
Toprak çiçek örtmüþ.

Körpeleþtim , yetimleþtim
Bilirimki öksüz , deðilim..
Soysuz kral’lýk gibi,
Kana bulandý karanfilim.
Sosyal Medyada Paylaşın: