Geldiler, Gördüler, Öldüler / Çanakkale
Kimi Ýngiliz, kimi Fransýz, kimi Anzak’tý
Denizler kýpkýrmýzýydý, oluk oluk kan aktý
Yýllar sonra tarih, onlar için, þöyle yazacaktý
Geldiler
Gördüler
Öldüler
Toplandý, yedi düvele, hedef Çanakkale’ydi
Gözlerine nedamet, yüreklerine ateþ deðdi
O koskoca armada!, Tanýnmaz bir haldeydi
Geldiler
Gördüler
Öldüler
Ellerinde romlarý, yüzlerinde kibir vardý
Leþ kargalarý gibi gelip, Gelibolu’yu sardý
Onlar için bu, hayati, en yanlýþ bir karardý
Geldiler
Gördüler
Öldüler
Atladýlar, o mavnalarýn çektiði filikalara
Aldýrmadýlar boðazdaki ölümlü dalgalara
Hesabýný edemediler, sabahleyin olacaklara
Geldiler
Gördüler
Öldüler
Yenilmez armadaymýþ gibi bir haldeydiler
Alaycý, dalgacý, çok küstah bir dildeydiler
Adý Çanakkale gibi, destansý bir ildeydiler
Geldiler
Gördüler
Öldüler
‘’Hasta adam’’ dediler, sapladýlar hançeri
Çanakkale, etten duvardý, giremediler içeri
Anzaklý bir askerin, kan damlýyordu ciðeri
Geldiler
Gördüler
Öldüler
Abdurrahman Tümer
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Tümer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.