Gözlerimden akar kanlý gözyaþým Aðlamak faydasýz olmuyor çare Henüz kurumadý, akarken yaþým Kaldým þimdi yalnýz sensiz biçare
Artýk doðmaz oldu, bana ay güneþ Karanlýklar sardý dört yaným ateþ Gönülden saracak kalmadý bir eþ Her geçen gün sensiz oldum avare
Geceler yýldýzsýz ay’sýz bu gece Bulutlar dumanlý parlamaz nice Dilimden dökülmez güzel bir hece Daðlar selam edin þu suskun yâre
Tepemde bir bulut dolaþýr durur Denizde dalgalar sanki kudurur Sahilde martýlar baðrýþýr durur Kendimi yýprattým, yüreðim hare
Yaþýn henüz kýrk’ken ölmek var mýydi Biraz daha kalmak sana zor muydu Böylesi yaþamak bana har mýydý Sensizlik zûl oldu, yüreðim pare
Þimdi ne baharým ne de yazým var Kmseye edecek ne de nazým var Hüzünlü dizeler, kara yazým var Söylendim ardýndan belki bin kere
Artýk çok yakýndýr benim de gelmem Gözyaþlarýmý çok, yakýndýr silmem Sensizken sevgili bilesin gülmem Yokluðun acýsý taþtý her yere
Bir durup bir gelen aklým nerede Bilmiyorum þimdi kim var sýrada Yokluyor Azraill sanki arada Kavuþmaksa sonum, olsun Hakk vere Ölmek ise sonum, gömün kabire
Kardelen Çiçeði 17.03.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kardelen çiçeği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.