ŞAİRLİK SEVDAM

Göremez olmuþum Leyla ben seni,
Her büyük sevdanýn varmýþ bedeli,
Bitmiyor gönlümün pek çok kederi!
Leylasýz Mecnunum olmuþum deli!

Siz hiç bakmayýn benim aþk þiirleri yazdýðýma! Ben aslýnda çölü olmayan diyarlar da dolaþan bir seyyahým. Leylasý olmayan bir garip Mecnunum!..

Ortaokul talebesi iken edebiyat hocamýn etkisiyle þiir yazmaya baþladým. Edebiyat hocam her fýrsatta Karacaoðlan þiirler okuduðu zaman çok duygulanýrdým, etkilenirdim. Hatýrýmda kaldýðý kadarýyla okuduðu þiirden bir dörtlük: “ Çeþme baþýnda bir kýza rastladým / O kýz bana emmi dedi neyleyim / Sakal seni cýmbýz ile yolayým / O kýz bana emmi dedi neyleyim?”

Çok Ýçli, hisli duygulu, etkili þiirler okuduðum için edebiyat öðretmenim bayramlar da, törenler de hep þiir okuma görevini bana veriyordu. Her seferinde bana:” Nazým Taþtan, sen ileri de çok iyi bir þair olacaksýn diyordu. Beni þiir yazmaya hep teþvik ediyordu!..

Edebiyat öðretmenimin sözler kulaðýma küpe oldu sanýrým. Þiir yazma ya baþladým. Þiir yazmaktan hiçbir zaman býkýp usanmýyordum. Zamanla þiir yazmak bende bir tutku haline gelmiþti. Þiir sevdasý yakamý býrakmýyor. Þiir yazma tutkum, yaþama sevincim,hayat kaynaðým olmuþtu.

Beni asýl etkileyen Üstat Necip Fazýl oldu:” Þehadet parmaðýdýr göðe doðru minare / Her bakýþta o mana / Öleceðiz ne çare?” Diyen Üstadý tanýmasaydým þair, yazar olmazdým. Necip Fazýl Kýsakürekle tanýþýnca þiir sevgim doruk noktasýna ulaþtý. Üstat gibi olmak istedim hep. Türkiye’yi bir baþtan öbür baþa dolaþýp dizi konferanslar vermek, paneller, oturumlar düzenlemek çok hoþ ve muhteþem olurdu diyordum kendi kendime. Her an, her saat kafamý meþgul eden tek konu yazmak, hep yazmak, daha iyisini, daha da güzelini yazmak þiir benim en büyük tutkum oldu!..

NAZIM TAÞTAN

Sosyal Medyada Paylaşın: