Acý, ölüm, iþkence, sonu bir de gözyaþý Neyi halletmiþ sanki, görün iþte savaþý! Son bulmalý, dostlarým, olmamalý bu illet Uzakta aranmasýn, insanlýk buna aþý.
Bizler, sizler, onlarý, bir de falan filaný Silinsin kalbimizden, tefrikanýn yalaný Uhuvvet þuurunun, örneðidir bu millet Ancak böyle son bulur, yeryüzünün talaný.
Hakkýn gerçek sahibi, haklarýný almalý Saldýrganlar kimlerdir, herkes bunu bilmeli Güçlüyü haklý görmek, budur en büyük zillet Durdurun savaþlarý, çoluk çocuk gülmeli.
Nerede ateþ yansa, insanlýðý öldürür Aðlayan çocuklarý, ancak sevgi güldürür Umut yok mu kimsede, kalmadý mý bir gayret Dünyada ateþleri, yalnýz barýþ söndürür.
Murat Kahraman Murâdî 1992-Sefaköy (Tozlanmýþ dosyalardan.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kahraman Murâdî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.