KALEMİN KADERE
Kalemin kadere derdini dökse,
Tek tek her satýra kederle akar.
Harflerine dalýp acýyý çekse,
Bütün yaralarý daðlayýp yakar.
Ruhunu dinleyip duyduðun hisle,
Mutluluðu yar et, gönlünü yasla
Kalbinde huzuru bulunca besle,
Çiçeðin her yere tohumun eker
Ufukta güneþin, ýþýðý serip,
Isýtýr buzlarý gönlüne erip,
Muradý olana nasibi varýp
Umut ettiklerin yoluna çýkar
Olur da ayaðýn deðerse taþa,
Yaþarken bakarsýn dert gelir baþa,
Yine de ölçüyü aþmadan yaþa,
Terazin þaþarsa kefesi çöker.
Anýlarýn çýkýp gelir peþinden,
Karanlýk gölgeler aþar baþýndan,
Isdýrabý süzer, gözün yaþýndan,
Dostlarýn çaresiz ardýndan bakar.
BERLÝN 14.3.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.