Kod

Kod

’Ýnsan ancak bilinene eriþir’

Ayarlarýmý uyduramýyorum
akrepe yelkovana
zaman mefhumu

Her gün kendini yeniden kuruyor
kurduðum yerde duruyorum
ilkten sona

Güneþe bakýyorum yürüyor
ay aheste
yýldýzlar yorgun

Gök üstüme iner
mevsimler kendini yeniler
toprak verdikçe yer

Okumadým kimse bir þey öðretmedi
bildiklerim bilinmiþten gelen
bilinmezliðe giderken

’’Bilinmeyenin sahibi var elbet’’

Coþkûnî

Sosyal Medyada Paylaşın: