Sessiz Çığlık
sessiz çýðlýklarým var benim
kah yorgan altý kah sessizliðimden
ellerimde diþ izlerim var hiç geçmez
sadece sana özgü yaralarým var ve lokmaným sensin
seni bir sýr gibi saklarým kalbimde
yanan bir kor ataþ gibi
sen bilmezsin diðerleri anlamaz yangýnýmý
bende seni rabbime sonra aya yýldýzlara anlattým
biliyormusun seni ne zaman anlatsam usulca bi kedi yanaþýr bana
gök kubbe sarsýlýrdý sanki sen varken
en büyük dostum aydý sanýrým hem gece hem sabah parlardý bana seni anýmsatýrdý
eðer bi gün bana biþey demek istersen aya söyle o zaten seni tanýr
sen beni sessizliðimden tanýrsýn artýk
sessizliðim bir yangýn gibi
sadece evin sahibini yakan türden
eðer susuyorsam gülemiyorsam artýk bil ki gitmiþimdir
korkuyorum gözlerinden ateþle gelmektesin bana
kalpleri birbirine ýsýndýran allahtýr
seni bana beni sana eylesin diye aylardýr dua ettim
hayýrlýsý olsun o zaman demeli
seni çok AZ tanýyan ben azým ile gidiyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.