AYRILIK, YOKSUNLUK VE TÜKENİŞ
Hanilerle baþlayan ne çok öykü var
Hangisine dokunsak yanmaktadýr içten içe
Ve hangisini silebiliriz ki zarardýr gönle.
Uzanamayýþýn ve asla tekrarý da olmayýþýn
Dönüþe kapalý yollarý var geçilmez onun
Hep ilerlemekliyse gidiþler bu hüzün
Anýlarý dererken bence bir daha düþünün.
O sýcacýk elleriyle okula uðurlayan anne
Güven veren sesiyle babaydý o, kale
Kardeþler verendi coþkusunu ailemizin
Daðýlmýþlýðýn içinde þidi biz neleri unuttuk
Ne yazýk ki hayat buymuþ, özü yoksunluk.
Rüzgârýnda kendimizden geçtiðimiz
Gece gündüz dal ve çöplerden derlediðimiz
Buluþtuðunda semada yanýp sönerli rengi
Sanki bizler idik ipin ucunda iþte özgürlük
Baçmbaþka duygulara evrilirdi uçurtma sevinci.
Niçin ellerimiz bomboþ, gökyüzüyse manasýz
Lunaparklarda mý kaldý heyecanlý o yanýmýz
Cümbür cemaat onca yol yürünse de deðerdi
Birbirinin yüzünden mutluluðu görmenin keyfi.
Açýlan her perde niçin rengini yitirdi
Geçmiþteki o canlýlýk ve enerjiyi kim bitirdi
Hep büyümeye öykünmeler midir buna sebep
Nerden çýktý ortaya da kararttý ruhumuzu
Ta o zamandan beri nedenidir Ebu Lehep.
Hayat bir þerit deðil ki çektikçe uzasýn
O, her anýna dokumakla dolsun, yaþasýn
Geçmiþten ayrýlalý uzun zaman olmadý mý
Býrakýn akacaksa göz yaþý durmasýn, aksýn.
Ve bir nihayete doðru gidiþin içindeyiz
Buna tükenmek mi diyelim çaresiziz
Ýçinde hazzý katan tarifsiz mutluluklar da yok
Kuru sözler de fayda etmez, yürektedir ok.
Þu üçlü yüz güldürmedi, güldürmez de
Ayrlýktý biri, kendi içinde gurbete çýkaran
Ruh halini savurandý diðeri ve yoksunluktu
Birleþtiler ittifak anlayýþýyla da bak hâle
Eriyen muma döndük ve durum tükeniþtir
Oysa nasýl da gür yanýyordu tuttuðumuz meþâle.
Anladýðým þudur ki bu duygular hep vardý
Ana deðen kýrýntýlarý mutluluðun ruhu sarardý
Öyle ise yeniden hissediþ gereklidir hayat için
Güzeli görmek varken, tükeniþlerdir niçin?
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.