Ben ýþýðý çok sevdim Iþýðýn aydýnlýðýný ve ay ýþýðýný Sýcaklýðýný da çok sevdim ateþin Ateþ, keþke yakmasaydý Hiçbir þey yanmasaydý ateþte Yakamadýðýndan olabilseydim ateþin Hazreti Ýbrahim gibi. Gömleðimin cebine koyardým ateþi Yakmadýðýndan, beni, Biliyorum Ýbrahim aþkýna yanarsam, Kovarsam içimdeki Azerleri huzurdan Baltayý da asarsam Hubel’in boynuna, Ýþte o an Ýbrahim alýr beni yanýna Ve ateþ beni yakamaz. Denizleri de sevdim ben Boðmadýðýnda Musa’yý, Yollar açýldý denizden bilirsiniz Suya vurduðunda Asa’yý. Ben balýðý da sevdim Karnýnda sakladýðýnda Yunus’u. Ay’ý da çok sevdim ben Þehadet parmaðýna bakýp da Çatlamýþtý tam ortasýndan. Ýþte sönmeyen Iþýk, Sevgilinin parmaðýndan. Ben ýþýðý çok sevdim, Her þeyden çok sevdi, bu sevgiliyi, kalbim.
Murat Kahraman Murâdî 20 Nisan 2000/Beykoz (Tozlanmýþ dosyalardan.) Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kahraman Murâdî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.