Göbek bağım
Gözümde damlayan bir katre görsen
Bilirim içinde kuðu olursun
Tenimde parçalý bir setre görsen
Üstünü iþleyen týðý olursun
O güzel bahçene ben mayil olsam
Kalbini okurum ben cahil olsam
Sen dalgalý deniz ben sahil olsam
Ayrýlmayan göbek baðý olursun
Huyun ayný deðiþmeden ayný tip
Tatlý kelamlarý her gün üretip
Bakýþýnla bedenimi titretip
Gönlümün eriyen yaðý olursun
Bundan böyle muhabbetim yakýnla
Sýðýnak bulurum artan atkýnla
Deðerini kaybetmeyen tutkunla
Yüreðimin altýn çaðý olursun
Önümüze her an çýksa da tümsek
Sarsmaz bizi yediðimiz son dirsek
O alçak duruþun, buluttan yüksek
Zirve yapmýþ Aðrý daðý olursun
Olumsuza aslan gibi kükreþip
Sýðmayan kabýnda her an depreþip
Göðsümün içinde her gün titreþip
Gönlümün patlayan çýðý olursun
Mihman’la bir avaz avaz gürleþen
Daðýlmadan aþk evine yerleþen
Her solukta nefes ile birleþen
Gönül penceremde, buðu olursun
Ýnan ki ömrümün çoðu olursun
ÝSHAK ARAS
ishakaras(mihman)
Söke/Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.