Bazen vazgeçmek deðilde zorunda kalýrsýn, eþiðinde kalýrsýn yaþam ve öfkenin. Arkasinda kapkara durduðun gündüzlerin olur. Oysa meselenin Aya sýðýnmak olmadýðýný öðrendiðin o aydýn an "vazgeçiþin" olduðunu sanmamak ne umut kýrýcý. Sahi bu kadar büyümüþmüydüm ben Rüzgarýn farkýnda olacak, Meltemi sindirecek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
bhrshn63 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.