İDAM MAHKUMU

Tükendi, kalmadý umudum.
Eriyen mum gibiyim, sönüyorum.
Sevda ile sararýp soldum
Eriyen mum gibiyim, sönüyorum.

Bir dikenli gülün bahçesinde.
Sýyrýldý, kanýyor her yerim.
Bir ahunun peþinde dal misali
Döküldü yapraðým, kuruyorum.

Dilim avulandý, baðrým yanýyor.
Hekimler toplanmýþ derman arýyor.
Acel kapýda beni çaðrýyor.
Umutsuz bir hastayým, ölüyorum

Dediler ölümden baþka bulunur deva
Deva ararken, öldürdü bu sevda
Hasta yataðýmda gözletim yolda.
Batan gün gibiyim, sönüyorum

Bülbül olup dalýnda öter iken.
Aþkýn ateþiyle yanýp, tüter iken.
Bir deli boran gibi eser iken
Rüzgarým kesildi, duruyorum

Aþýk Þenol düþmüþüm derde
Sevda tohumun ekili bende.
Aþkýn daraðacý dikili bende.
Kýrýlmýþ kalemim, ölüyorum
Sosyal Medyada Paylaşın: