KIRK MECNUN SUSTURUR BENDEKİ YARA
Þiirimi okuyunca üzülme
Aþk denince biraz býçkýným anne
Can evimden þakýyýnca üzülme
Babamdan el aldým çapkýným anne
Aklýmý yoranla, olmam küsülü
Ýnce iþte davranamam ölçülü
Gönül bahçesinde korurken gülü
Bülbülden öteyim, þahinim anne
Gözlerim yorulsa, inler asuman
Gönül yarasýna neyler pansuman
Yalancý dünyada kapýmý hicran
Çalýnca ölüme yakýným anne
Sanmayasýn sakýn beni zampara
Kýrk Mecnun susturur bendeki yara
Gönül metaýmý döktüm pazara
Gam alýr, satarým zenginim anne
Dumansýzým, aþk odunda piþerim
Nefes alsam, yâr peþinde koþarým
Ýster noksaným say, ister baþarým
Gönlümden geçene düþkünüm anne
Sakinine bakar, kendini kasar
Karþý çýkanlara, selamý keser
Nasihate kalksam, aklýma küser
Gönlüme olmuyor telkinim anne
Bilmem ki ondaki nasýl karakter
Avýnýn peþinde týpký bir panter
Canýmý yakmada Neron’dan beter
Gönlümün elinden býkkýným anne
Anlýk deðiþmese mali manzara
Yaþatýrdým gönle her gün macera
Karþýlarken talebini bu ara
Gücüm yetmeyince þaþkýným anne
Eserine kanar gönül ortamý
Yaþatýr her biri cana bayramý
Günyüzü görmeyi düþler tamamý
Hayallerle dolu zihinim anne
Düþlerim ipine sarmýyor beni
Dumaným külüne karmýyor beni
Dünyalýk sevdalar sarmýyor beni
Mutluluk peþinde gezginim anne
Yanýltmasýn sakýn asker oluþum
Hüzünle aralý olunca baþým
Sevgiye han yeri olunca döþüm
Romantizme dili yatkýným anne
Ciðerimi tanýr aþkýn Reis’i
Olmam asla bile bile ladesi
Bakýþýndan tanýr oldum herkesi
Sevda kulvarýnda piþkinim anne
Son noktayý koydum fani cihana
Can veririm bulunduðum mekana
Baþka insanlar da benzer mi bana
Sevgisiz kalýnca bitkinim anne
Sevgi sezonunun altýn devrisin
Ýlahi aþklarýn start yerisin
Ýki büyük nimetimin birisin
Seni seviyorum aþkýným anne
Þefkatsiz sevginin gelmez arkasý
Kalamaz temelli senden baþkasý
Delibal’a olmaz senden âlâsý
Gönül sarayýmda sakinim anne
DELÝBAL – Celil ÇINKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.