DÜŞ KIRIKLARIM

Tam da akþamlar inince sulara
Gün serpip son ýþýklarýný ufuklara
Ýþte bu saatlerde hasretin yerleþir gözbebeklerime
Sonbahar hüznü saçýlýr pencerelerime
Kurt ulumalarýnýn yayýldýðý ormanlara
Tam da bu saatlerde korkular yerleþiyor yüreðime

Hayallerimde kaldý seninle
Tam da bahar kuþlarý ile þarkýlar söyleyecek ken
Gittin ya... gittin o uzaklara
Yaþanmamýþ umutlarýmýz gelip oturdu
Bir yumruk gibi boðazýma
Güz’le kýþ’ýn buluþtuðu heveslerim karýþtý kar yaðmurla
Düþ kýrýklýklarý yaþattý ani gidiþin
Þimdi içimi yiyip bitiriyor
Akþam kuþlarý

Pencerelerde ýþýklar görüyorum ; mutlu ve kahkahalý
Oysa ; yalnýzlýðýmýn girdabýnda boðuluyorum
Sokak lambalarý sisler içinde uzuyor geceye
Ben, bir sokak lambasý kadar bile
Iþýk saçamýyorum ýssýz gecelere
Geceler düðüm düðüm içimde
Atamýyorum ayrýlýklarý sýrtýmdan

Öyle yalnýz ve yitiðim ki
Kalemimle dostum bu sýralar
Bir de hayalin oturuyor gözlerime
Sonra bir týkýrtý kapýda
Sen gelmiþsindir ; bir düþ kuruyorum öylesine iþte
Bir mutluluk yanýlsamasý içimde
Günler ve geceler boyu karþýmdan gitmeyen

Yanan alnýmý camlara dayayýp
Hayaller kuruyorum seninle dolu
Gün sonunu seyrederken ufuklarda
Sonra sýcacýk geceler doluyor tüm tenime
Isýnýyor üþümüþlüðümüz
Yalnýzlýðýmýz çoðalýyor kuþlarla
Bir masal perisi uzanýyor düþlerime
Uykuma, rüyama, ve ellerine tutunuyorum

Dayamýþým baþýmý soðuk duvarlara
Akþam için söylüyorum yüreðimin þarkýsýný
Bir yolcu bekliyorum, bir yolcu ; ne zaman ki ?
Yüreði mahsun, yýpranmýþ duygularý ile
Bir güneþin huzmeleri
Sýzacak donan yüreðime

Ne mi yapýyorum ben
Her gün doðumu
Her gün batýmý umutla
Gelmeni bekliyorum
Gözlerimde
Özleminin
Mor bulutlarý ile

Günay Koçak

10. 3. 2024

Sosyal Medyada Paylaşın: