Gönlümden gönlüme Mektup var Belki bir elveda Belkide bir geçmiþe dair Bir kaç kelam var Biliyorum mektuplarým Uzun olur satýrlarým Çoðu zaman hüzün yükleniyor Arada bir mutluluk yüklenir Satýrlarý ben yazýyorum Okuyandan ben oluyorum Yani kendi dünyamda Kendimi yakýyorum Ve kendimi kefenliyorum Bilmiyorum unuttum Kac kere kefenledim Yüreðimi Kac tabut sýra sýra dizildi Yürek haneme Unuttum Selam verenin selamýný Baþ köþeye Kelamýný baþ tacý ettim Söz söyler kulak verir Hayata dair pay bicerim Kendime Bazen kefenimi yýrtýp Çýký vermek istedim Tabutumdan Çýkacak Bazende taputma Mihlari üst üste çaký verdim Dönüp baktým gerisin geriye Mazinin getirdikleri Kefen ile taput Geleceðime bakarken Karalik her taraf Hangi yana baksam Zemheri karalik Yüreðimin derinliðine Misafir olur Ulan be yavþak Dunya Bir kerede insanýn Bahtýna güneþ doðmazmi Bir kere olsun tebessüm Dusurmezmi insanýn Suligetine Mektubum Yie efkar yüklü Yüküm aðýr Yolum uzak ve irak bir o kadarda Yakýn Kim bilir belki bu gün Belkide bu günden Daha yakin Duydum yar küsmüþ bana Sýrt çevirmiþ Anlamak ve anlaþýlmak ne kadar zor Fani dünya Beni anlatmýþ Sen anlamasan Ne çýkar ki Mektubum ara veriyorum Bir bardak çay Bir dal cigara Sonra devam ederim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
gevdan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.