Aşk -ı an

Çok küçüktük birinin sevgisine ortak çýkacak ne bir bilgi neden inanç vardý
Kýzýl saçlý güneþin bulutlarýn baðrýna basýp çýkýlmasýný izliyorduk

Uzaklardan gelen insan seslerini misafir edecek beyin o kadar yorgun ki
daðlar yaslanmýþ her kurulan hayal

Çocukluk iþte
Konuþulan orada kalýr
Yanýk ekmek þekerli su bardaðý her zaman ki gibi bir iki sinek kaydý sözle baþlar ve bitiyordu

Herkes yeþil gözlerinin içine bakýp fakiri oynuyordu

Adý sevmek bazen ateþin düþtüðü yerde nefes almak denilmiþ
ölümün þekli kiþinin beðendiði þekildir
Nasýl olur insan kendi kurduðu dar aðacýnda salýnýr
Demek gelmiyor içimden

Hislerine kirlenmiþ þairliði bir kenara attým
Koyu resimlerin ortasýna aniden gelip sýzdýðýný düþün
Ne derin uyku
göz gözü görmeyen bir sabaha intikal etmek Geceye ve
Sýnýrý çizilmiþ ve aþka en büyük ödül


Sen onu gördün
ben bunu saklamak zorunda mýyým?..
diye sadece insan mý ?
Aklýma gücüm yetmedi yerde olacaklarýn sebebini yaradýlýþý sorumlu gösterip
Geçiyorum



Ah ölüsü dirisine kýymetli her kim varsa avuçlarým açýp beklesin
Yola çýkmýþ bulut kümesi birazdan yaðmur duasý kabul olacak

Asýl benim üzüldüðümü þey toprak çýplak elinin tacizine ses çýkaramasýdir..

,yemi azalmis kuþlara börtü böceðin yaþamým boyunca her gün þahitlik ediyorum
Geçmiþle bir bað kurmanýn yollarý bazen hastalýklarý bazen þifa kaynaðý olan bir çok kiþi asýlýr hayali daraðacýna

derin çukurlar hata uçurumlar silsilesi var hayatýmýzda...
Sosyal Medyada Paylaşın: