MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
Kumpas
Meryem Ayan

Kumpas









Koþar adým uzaklaþýyorum kendimden
Ben benden gideli çok oldu


Bütün ýþýklar söndü
Gece kumpas kuruyor düþlere
Mühürlendi dudaklarým
kilitlendi doyumsuzluða


Yalnýzlýðýma bakarken aynalarda
Yüreðimin sýzýsý dökülür 
Kirpik uçlarýmdan
Kalabalýðým kendime
Bir yere sýðamýyorum


Gül dikeninden kanarmýþ ya
Ýçim kan aðlýyor iþte
Satýr satýr sökülüyor hüznüm
Çiy düþüyor yanaklarýma


Hangi vedadan kaldýðý belli olmayan
Hüzünler doðuruyor gözlerim
Bir kýyametin ortasýnda sus pus kaldým
Hicaz makamýnda þarkýlar dökülüyor avuçlarýmdan

Üþüyen parmaklarým
Kendi harýnda ýsýnmaya çalýþýrken
Geceyi örtüyorum gözlerime usulca

Uyuyunca geçer belki
Yokluðunun acýsý



Hadi git düþme bu hüzzam yalnýzlýða
Benim þarkýlarým hep aðýr aksak



Meryem Ayan


Sosyal Medyada Paylaşın:


Meryem Ayan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

YAĞMUR SESSİZCE ÖZLÜYORUM Huzur... KALDIR BAŞINI BENİ SEVDİĞİNİ SÖYLE YA SAATLİK YA SONSUZ BİR UYKU Sonumsun SOL yanımda. YAKAMOZ SONSUZ AŞKIM ben seni unutmak için sevmedim.... Seni Tanımıyorum...