Bir düðümdü sanki boðazýmda boðum boðum. Dile dökülmemiþ sözümdü hep yutkunduðum. Allah’a emanet ol deyip sonra sustuðum. Bir duaydý; avuçlarýmdan göðe yükselen.
Figân eden bülbülün güle sitemi gibi. Çöllerin su, topraðýn yaðmur hasreti gibi. Hastanýn tabipten aman dilemesi gibi. Bir devaydý, biçare derdim için istenen.
Ýkrarý olmayan sýrdý gönlün perdesinde. Ýzahý olmayandý dilin tercümesinde. O taht kurup oturduðu yürek hanesinde. Bir sevdaydý kabullenirken inkar edilen.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hatice Kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.