YÂR'DIR KADINLARIMIZ..
Zor günümü paylaþan, acým olsa yanýmda,
Durur yürek sevdasý, yâr’dýr kadýnlarýmýz.
Ýlahi cennet ehli saymýþ merhem canýmda,
Gönlümüze taht kurmuþ, vardýr kadýnlarýmýz.
Doðduktan ölene dek hep cefa çektirmiþiz,
Büyüyünce kötülük edip kan döktürmüþüz,
Erkeklik taslayarak sokakta öldürmüþüz,
Biz insanlýk ayýbý, nardýr kadýnlarýmýz.
Evladý hasta olsa kirpik yummadan bekler,
Hayýrsýz çýksa evlat, boþa gider emekler,
Her kadýn bir namustur, dil uzatsa þebekler,
Kesmeli o dilleri, ardýr kadýnlarýmýz.
Sabah erken uyanýr bölünür birkaç yere,
Baba, çocuk kahrýný çeker koþar iþlere,
Evladýn derdi ile dertlenir de bin kere,
Yine of bile demez, þir’dir kadýnlarýmýz.
Narin çiçektir onlar, ilim, irfan onlarda,
Her dem saygý görmüþler, Oðuzlarda, Hunlarda,
Türklerde töre böyle, kadýn hatun canlarda,
Vatan millet aþkýyla kordur kadýnlarýmýz.
Köyde tarla iþinde, þehirde bakkal, manav,
Asil kadýn kir tutmaz yiðitçe verir sýnav,
Ekmek için yorulur, sanma beklenilen av,
Anne, baba, bacý, yâr, sýrdýr kadýnlarýmýz.
Kederli olduðu gün çekilir bir köþeye,
Atar içine derdi, uzak kalýr neþeye,
Emircan, aðlar bazen, baþ koyunca döþeye,
Yastýðý bir taþ olur, zordur kadýnlarýmýz.
7.3.2021 Emir Þýktaþ
Kirpik vurmamak; Uyumamak, þebek; maymun cinsi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.