Kartanem Adýn bu olmalýydý 14 þubat 1994 de kuþ uçmaz kervan geçmez daðlarýn silah sesleriyle inleyen doruklarýndan zeytin gözlerin simsiyah saçlarýn dudaðýnýn kenarýna yerleþtirdiðin gülümsemenle bana yeniden anne olmanýn mutluluðunu yaþattýn Kartanem Adýn bu olmalýydý Kar gibiydin Saf Bembeyaz Kirlenmiþ ne varsa örtmüþtün masumiyetinle Hoþ gelmiþtin Hoþluklar getirmiþtin Aydýnlanmýþtý yüreðim Aydýnlanmýþtý dünyam Bu yüzden NUR dedim NURUM dedim 14 yýl önce geliþinle bayram eden yüreðim þimdi karanlýðýnda gecenin öyle sessiz öyle çaresiz ki KARTANEM yakýþmadý NUR’UM yakýþmadý üzerinde emanet durdu bu amansýz illet geçmeli geçecek “ayyüzlüm þaka yaptým” diyeceksin çok yakýnda bayram sevinçlerin yanaðýndaki gamzelerinin o güller açan haliyle avucunda biriktirdiðin o çatlak hayallerinle bana bize döneceksin HA GAYRET MELEÐÝM HA GAYRET KARTANEM HA GAYRET NURUM……… Sosyal Medyada Paylaşın:
sudaki_iz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.