Baþýna buyruk bir kedinin girdiði gibi çýkýlamaz sanýlan þeylerin içinden senin için dünyayý ortadan ikiye bölüyorum ellerim kýrmýzý ve lezzeti damlýyor arta kalan dünyadan en fazla bir narý dallarýndan parçalamýþ kadar suçlu hissediyorum lehçesi kýrmýzý ve ekþisi öte kalan baðlardan daðlarýndan çaðdaþ bir barbarlýk kuruyorum fikrim kýrmýzý altýný çizerek sufleli oynuyorum dokunaksýz yaþlý bir dramayý aðaçlarýndan güneþin türkülerini yazýya geçiriyorum sonraki nesiller söylesin diye seni seslerim kýrmýzý ve telleri bir gitarýn havanýn boþluðunu her titreþtirdiðinde kulaðýmda sen varsýn geceleyin yarým yamalak yolda kalmýþ korkulu ve telaþlý kýrmýzý insanlýðýmýn.
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.