Kadýn
Anadolum’da halen baþlýk ile satýlan,
Bazen tarla, bað bahçe, bazen paradýr kadýn.
Baba evinden çýkýp sokaklara atýlan,
Canýna kýyýlýrken sözde töredir kadýn.
Dilimizde pelesenk olmaktan öte gitmez,
Kangren olsa ne olur, yine bu acý bitmez,
Anasý isyan etse, derler ki aklýn yetmez,
Çocuk yaþta gelinse, döþte yaradýr kadýn.
Bir gecede büyüyüp acýlarla tanýþan,
Verildiði kiþiye korku ile yanaþan,
Dilini kilitleyip, yüreðiyle konuþan,
Yaþlý koca yanýnda bahtý karadýr kadýn.
Karnýnda ki yüküyle mutfaðýnda bir sanat,
Tarladan gelir gelmez, derler ki masa donat,
Koca bir aileye gerse bile kol kanat,
Dokununca tutuþan bir dal çýradýr kadýn.
Ey kalem ne anlatýr, ne söyler senin dilin?
Kuma derler adýna gelin, üstüne gelin,
Gelir tercih sýrasý baðlanýr elin, kolun,
Seçilirken atýlan yazý turadýr kadýn.
Yerinden oynar dünya kadýnlar birlik olsa,
Buna gerek kalýr mý erkekte er’lik olsa,
Neden göz yaþý olsun, düzen ve dirlik olsa,
Erkeði dengeleyen kab’a daradýr kadýn.
Kul Fikret kadýn; anan, bacýn, kýzýn, eþindir,
Ýyi ve kötü günde yoluna yoldaþýndýr,
Diþiyle, týrnaðýyla, ekmeðindir, aþýndýr,
Baþýmýzýn tacýdýr, ciðerparedir kadýn.
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
04 Mart 2024 Saat 20.05
Güzelçamlý/Kuþadasý