VARDI YÂR

VARDI YÂR


Benim daha bitmemiþ çok sözlerim vardý yâr

Ýçerimde inleyen tiz sazlarým vardý yâr


Sükûta yenik düþtü artýk anlatmaz dilim

Tek tek dokurum bitmez tezgahýmda yün kilim


En kuytu geceleri çarþaf çarþaf asardým

Gün yüzüne çýkmayan güneþimi keserdim


Þerha en derinimde apselenir sýzlatýr

Ellerinde meramým deva vermez izletir


Sessiz çýðlýklarýmý yýldýzlara yatýrdýn

Zararlarýma kârdýn deðerini yitirdin


Sicim sicim baðladým her telimi soluna 

Gurbetin ellerinde kimi taktýn koluna


Gezdim bütün alemi bir milim eðdirmedim

Yorgun kanatlarýmý kimseye deðdirmedim


Kýrýk uzuvlarýmý kurt sütüyle beslerim

Kaynarým kaplýcamda sýrtým taþa yaslarým


Temyize versem dahi hâkim kýrar kalemi 

Gül bahtýma vurulmuþ aklanmýyor elemi


Sevdanýn ibriðinden damla damla süzüldüm

Meþk-i þarabýn kaldý içemedim üzüldüm


Her avuç açtýðýmda dua edip yatarým

Aþk mâbedimi yýktýn hiç mi yoktu hatýrým


Gönül tarlamý ektim düveni zora koþtum 

Harmaný savururken ahlarým ile coþtum


Say ki çoktan çok sevdim, say ki ölmedim güldüm

Henüz daha açmamýþ goncalarýmla kaldým


Hasretinle yoðrulur akar gözde yaþlarým

Ufuklardan öteye koþar sözde dýþlarým


Can evime kor oldun gözümün yaþý doldu

Sana diyorum sana gönlümün gülü soldu


Güldecan yüreðini bozkýrýnda avutur

Aðýtla türkülerle dertlerini uyutur



  GÜLCAN ÞAHÝN 

04.03.2024 (beyit þiir)


Sosyal Medyada Paylaşın: