KÜKREYECEK BENİMDE OCAĞIM

ihtiyar aðaçlarýn zamanýný yiyen" Zaman"
Benim zamanýmý sakýn yeme !
ölüme eðilip, yamyam avlamaya gitmek vardý
neþterin en Zülfikar olaný ile



Ýnsanlar gider , ölüme
gitmesinin anlamý olmalý,
bir kývýlcýma davet edilmiþ,
yüreðinin en puslu haliyle
baþ saðlýðý dilemeli özgürlüðüne

Sen ! Bir kuþ olup gemilerle gider miydin sefere ?
kartalýn gözlerini çalýp, Keskin niþancý olur muydun ?
yoksa biraz daha yaþamak için
Ormanlarýmý çivileyelim ciðerlerimize

bölünmeye baþlamýþ hem saðým hem solum
kükreyecek benimde ocaðýmdan çýkan külüm
ya bitecek bu esaret ya bitecek bu zulüm


insanýn kahpesi dana eti yemez dostum
insan beynini kemirir
budayarak getirdim þiirimi finaline
oysa çok namussuz kelimeler üretip
þiir ocaðýnda piþirip servis edecektim

Bu þiir bir isyandýr
baþ kaldýrýdýr
Kahbeliðe karþý

defterimin duvarlarýný yýkýp bende burdayým diyen kalemimi benzin döküp yakýn gitsin


þiir sandýlar dilimdeki kelimeleri
oysa mýsýr gibi patlamýþtým






Ayþe Caniberk
Gümüþ kalpler



Sosyal Medyada Paylaşın: