Aile bir bütündür! Týpký, bir canlý gibi... O, canlýnýn bedeni gibi... Bir bütündür! Herkesin bilmeli! Kim ne derse desin! Bu tabiatýn deðiþmez bir gerçeði... Evet evin çatýsý... Yani, baþý erkek! Evin duvarý ise... Yani boynu kadýndýr! Kýsacasý... Kiþi, ister uzun olsun, isterse kýsa! Evin baþý erkek, boynu kadýndýr! Ama, erkek kendini... Ne kadar evin direði sansa da... Oysa, tabiatýn gereði... Yönetir onu evin meleði... Evin baþý erkek! Boynu ise kadýndýr! Erkek, Reisim diyerek, boþa övünür! Gerçeði geçse olsa öðrenir! Sonra, piþman olur! Kendi kendine, dövünür! Etrafa güya, çok sert, aðýr abi görünür! Ama... Evin baþý erkek, boynu kadýndýr! Öfkelense bile... Dindirir onu, kadýnýn bir tebessümü... Kýzsa, sinirlense erkek! Kadýnýn bir tebessümü, öfkesini söndürür! Bir bakýþý, bir cilvesi baþýný döndürür! Evin baþý erkek, boynu ise kadýn! Dinçer dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dinçer Dayı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.