Çaðlayarak akan duygular yýkar umarsýzca bendini
Aðlayarak dökülür deryaya bulur medcezirde kendini
Sýralanýr alevler içinde yanan aþkýn masasýnda ýzdýrap
Kürsülerden seslenir vaiz aþkýn acýsýný derinlerde duyarak.
Korkulan olur bu defa hicranýndan kurur hüznün gülleri
Dörtnala kosturan kanatlý atlar bir adým gidemez ileri
Mevsimler degiþir de degiþmez gönlün gam ile kederi
Rahlelerden seslenir vaiz kudret kalemini kýrarak
Uyanýr ölüm uykusundan kara köprüleri yerinden oynatýr
Hilkatine akýl ermez kalem sýfatýndan dökülür satýr
Mecazi aþk ile deliren acize ancak acizler acýr
Mihrapdan seslenir vaiz saatini sehere kurarak
Kimi aþýklar gecti yardan, kimi için yar son durak
Kimi yitirdi aklýný, kimi aklýný secti kalbini unutarak
Kýymetsiz taþlarý saran yosun kadar kýymetsize sarýlarak
Hutbeden seslenir vaiz nefsini dinlemeden kudurtarak
Kýrýlýr aþkýn kalemi cahilce sever bazen insan
Daimi mutluluk yagmuruna tutulacagýný sanarak
Elinden kalan son umududu da kaybederek susan
Secdelere kapanýr vaiz son isteðini O’ndan umarak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.