Aðaçlar, köklerini sordu bulutlara bulutlar yaðmura teslim oldu yaðmur, düþeceði yeri bilemedi düþenler hep mazlum oldu mazlumun kirpiði yere düþtü düþen hep kardeþlik oldu
kardeþ payýný eksik aldý eksilen hep insan oldu insan kendini insan zannetti bir yýlan gelip hayatý zehirledi zehir damladý , Güneþe Güneþin hayalleri söndü Hayaller denize düþtü Denizler mavi gözlerini kaybetti "Gözler kapandý "
"
Ve bir gün ; Ayak izleri bile kalmayacak bu Dünya’nýn Alýn yazýsý böyleymiþ
Ayþe Caniberk Gümüþ kalpler
Edebiyat defteri seçki kuruluna sayfamý ziyaret edip beðeni ve yorum yapan tüm kalem dostlarýma teþekkür ederim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gümüş kalpler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.