AYAZDA GEÇTİ ÖMÜR

Bedenimde ruhumda karanlýk kanlý pençe,
Bir ömür esti durdu zulmün karayelleri…
Kollarýmda iz yaptý kinli demir kelepçe,
Boðazýmý çok sýktý kirli kalbin elleri…

Çocuk yaþta betonda ayaðýmda falaka,
Sorularla ilgim yok kinden çýktý alaka,
Nefret kustu azgýn it gözü dönmüþ yalaka,
Vücuduma yüzüme aktý salya selleri…

Kafamda deri kamçý gözümde yýldýz uçtu,
Hikâye þiir düþman kitaplar büyük suçtu,
Ayak tabaným elim bomba düþmüþ Suruç’tu,
Bir çaya uþak muhbir çekmiþ yýðmýþ telleri…

Soðuk suda çýplaðým Þubat’ýn ayazýnda,
Þiþmiþ morluklar dolu vücudun beyazýnda,
Ak alýnla çýkmak var gönlümün niyazýnda,
Gözümde kapkara bað sestir körler kelleri…

Cantekin der; darbeler yaðma baský kederdir,
Kahpelikler diz boyu nice canlar hederdir,
Yüreði en çok yanan anne kardeþ pederdir,
Gözlerinde yaþ durmaz iki büklüm belleri…

Sosyal Medyada Paylaşın: