GURBET Mİ YENDİ BEN Mİ YENİLDİM
Bir Berlin akþamýnda nehrini dinliyorum
Ýçimde hasret türküsü söylüyor sular
Gözlerim dalarken derinden akan nehire
Berlin ; uzun süre koþup gelsem de sana
Yine yabancýsýn yine gurbetsin bana
Uzaklarda çalýnýr çan sesleri kulaklarýmda
Ruhum ulvi bir ses arar... nemlenir gözlerim
Ýçimde çýðlýk çýðlýða ezanlara koþan kuþlar var
Acýlar sarar, konuk olur gözlerime
Böyle her akþam vakti Berlin’de
Vatan nerede ben neredeyim bir düþünsem
Öyle uzak kalmýþým ki ; bir kuþ olsam da
Uçup da konsam , o parlayan tepelerdeki
Evimin bahçesine... dallarýna eriklerinin
Akþamlarý beklerken ezanýný iftarýný
En büyük hazlarýný, kalbimde unutamýyorum
Gurbetin hüznü yine gönlüme düþtü de
Alýp götürdü sevdiklerimle dolu diyarlara
Þimdi sesleri kulaklarýmda çýnlayan canlarýmýn
Bu hicran nasýl silinir, aðýt yakan
Yüreðimden... unutmayan gönlümden
Maziye dalýp giderim, içimde sevdiklerim
O çocukluk günlerimin akþamlarýný özlerim
Burada, bu gurbeti diyarda
Soframýz kurulurdu her ezanda, gün batarda
Ne çok çýnlardý seslerimiz o sofranýn baþýnda
Hayat böyle hep gülecek bize sanýrdýk
Oysa zaman geçip giderken, her birimiz daðýldýk
Þimdi satýrlarda ararken hatýralarý, kulaklarýmda çýnlar
Mazideki, ama arayýp da bulamadýðým o hayat !
Her akþam iþ dönüþü
Dinlenirdim ’main’ denen nehrinin kýyýsýnda
Frankfurt akþamlarýný gölgesi düþerdi yüreðime
Benimse silüetim bu sulara
Baþýmda ikindi kuþlarý çýðlýk atarken
Derin sularýnda gözlerim
Düþünürken hatýralarý
Vatan hasreti ayrý kavururdu içimdeki her bir köþeyi
Sonra kalkýp yeniden düþerken yollara
Silerdim usulca yanaðýmdaki izleri
Sonra sýcak hayallerle tutarým gurbetteki evimin yolunu
Hayallerim, düþlerimdi o zaman
Bana güç veren koþturan ayaklarým
Her kapýyý çaldýðýmda annem açýyor sanýyor
Sonra onunla sevdiklerim karþýlýyor beni evimde
Oysa her geldiðimde kimsesizliðimin
Sesleriyle doluyordum odama
Doldururken yaptýðým yemeklerin kokusu
Mutfaðýmý... sanýrdým ki annemdi piþiren yemeði
Hayallerle hatýralarla geçip giden yýllarý
Aldým çantamý býraktým gurbeti
Ýçimde bitmeyen gurbetimle
Geldim desem de vatanýma
Býrakmadý gurbet ne peþimi, ne gözlerimi
Günay Koçak
2. 3. 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.