HASRET TAŞI

"Ben babamýn hasret taþýnýn altýnda kaldým"

kýmýldamýyor, yerinden
kalk babam kalk !
Kokun sinmiþ gömleðinin üstüne,
sen gibi kokuyor , her yitik günlerim.

oy babam oy !
sen gittiðinden beri , Dünya ayný dünya deðil
kardeþlerim çok þükür iyi meselemiz onlar deðil
ah babam ah !
deprem oldu bizim, memlekette
yer yarýldý,gök yarýldý babam

gâvur icadý bir hastalýk türedi senden sonra,
kýran kýrana, yengemi aldý bizden,
komþular uçtu gitti, kanatlanýp sýlaya
gurbet þimdi, sensiz buralar bana

Annemi hiç sorma, resmini koymuþ baþ ucuna
gözleri kurumuþ dedi doktorlar ,
asma aðacý gibi , derisinden soydular
zalimler camileri mesken tuttu
kýble mizin önünden gelip geçiyorlar

köy yollarý tenhalaþmýþ , eskilerden bir haber yok
beton atýlmýþ, akraba geleneðinin üzerine
Dedelerimin bir hýrkasý vardý
Ýslam Güneþinde,Rüzgarýyla kuruyan
senden bana benden torunlarýna miras kalan

giydiðim de bana yobaz diyorlar
mushaf baþýmýn üstünde duruyor hâlâ
deðmedi namertin eli elime
imandan baþka inanç giremez gönlüme

Yoncalar , kurumuþ topraðýnla beslenmiþ
Sen gibi kokuyor hâlâ
gittiðin günden beri mevsimim hiç deðiþmedi
kurulmuþ saat gibi uyandý yüreðim
bugün yine seninleyim




Ayþe Caniberk
Gümüþ kalpler


Sosyal Medyada Paylaşın: