Ölmekten vazgeçtim desem Belki de hiç inanmayacaksýnýz Hiç, Neyime Ki Benim Ayrýlmak sevdiklerimden Var iken yaþamak ebediyete dek,
Ýster mi ki insanoðlu Üzülsün sevdikleri, Varlýklarý Bir gönül bahçesi iken, Ýçinde güller de olsa Dikenleri De Ona keza,
Hayatýn bir nevi çehresi Hem güler hem aðlar Yine de var olmak Umudun merkezi Býrakýp gitmek, Neyime Ki Var iken Sonsuzca sarýlmak,
Ey Güzelliklerim Kalbimde sakladýklarým Sizler anladýnýz umarým, Gitsem de Sizi Alacaðým Fark etmez Hangi memleket hangi diyar, Neresi olursa olsun Sizsiz olur mu Ki Acaba hiç bu devran Bir sevgili Bir yar...
* Berlin, 18.02.2024 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.