Söz vermiþti ezelde, kalu belada hani Can tene dökülmeden ruhlar âlemindeydi Yalnýz yasak bir elma deðiþtirdi kaderi Ve ol dedi sadece Kudretin tek sahibi Yeryüzü hazýrlandý duyulunca ol emri Altý gün sürdü oysa gündüzlü ve geceli Hemen kuruldu o an kainatýn düzeni Kaybedilmiþ cennetin acýlý cehennemi
Yeryüzüne indi evet iki ayrý sevgili Bilmiyordu ikisi de vuslat neresiydi Senelerce bekledi senelerce Âdemi Yeryüzündeki ilk aþk, ilk kadýn, ilk sevgili
(1.BÖLÜMÜ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
SİBEL AKTAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.