DAİMA VE HER ZAMAN SENİNLE
Sesindi az önce saçlarýma vuran
Sesindi biraz önce kulaklarýmda uðuldayan
Güneþli bir sabahýn penceresinden sesleniyorsun
O uzaklardan !
Ellerini uzatýyorsun bana
Bahar dallarýna sular yürüdü
Ve sonra... þarkýlarda sen, þarkýlarda ben
’’Ne zaman geleceksin ’’
’’Bu kaçýncý bahar ’’
Baharlar geçiyor... yazlar süzülür nazla
Güz kalýr yalnýz bana
Bahar yaðmurlarý süzülür saçlarýma
Çiçek kokularý, yaðmurun kokusu dolar odama
Bir kelebek henüz çýkmýþtýr kozasýndan
Yaðmur ýslatýyor kýrýyor kanadýný, kelebeðimin
Üveyikler yem bekliyor penceremin kenarýnda
Bir Ýstanbul þarkýsý gibi akþam
Süzülüyor çamlýca’dan Ýçerenköy’e doðru
Erguvanlar açmýþ gülümsüyor bahar’a
Eflatunlar, morlar, turuncular
Karýþmýþ gözlerindeki ahenge, ýþýltýlar içinde
Sen gittin ya
Ýþte bu defter biraz da sen demek bana
Özleyiþlerim, hüzünlerim, gözyaþlarým
Seninle - ben bu defterin içinde bütünleþiyoruz
Araya ayrýlýklar girmeseydi ... bu defter
Nerden bilecekti hikayemizi
Git ! dedim mi ? oysa gözlerimin bakýþýnda gitmeler
Þimdi anlýyorum yaþama sebebimi... bu senmiþsin
Damarlarýmda dolaþmasa kaným
Senin orada attýðýný ne bilir kalbim ?
Açar mý erguvanlar yaðmura doymasa aðaç
Sebebim sensin her bir þeyde... yaþamak sensin !
Bir rüyada gibiyim, uyudum uyandým az önce
Uzakta bir þarkýnýn naðmesi uyandýrdý beni
Ýçimde bir sýzý , bu derin acýnýn sebebi ne ?
Her zerremde duyuyorum yokluðunu
Artýk gel ne olur !
Mevsimsiz duygular sararýyor içimde
Bahar’la her þey canlanýr biliyordum
Sensiz baharda yetmiyormuþ
Güldürmeye dudaklarýmý
Sesinle hayat buluyor bedenim, caným, tenim
Bu gün güneþ her zamankinden daha yakýcý ve parlak
Güzel mi yaþamak, sevmek, beklemek umutla
Bir þeyleri sevmek bu hayatta
Her þeye katlanýrmýþ umudunu yitirmeyen
Güneþim,gökkuþaðým, yaðmurum benim
Yak beni sýcaklýðýnla
Renklere gark et dünyamý
Kuruyan damarlarýma yað, yeþillensin umutlarým
Akþam
Ýçimde soluyor güneþin huzmeleri
Üþüyorum yoksun diye... karlar düþüyor sokaklarýma
Mutlu mektuplar yaðýyor
Bahar güneþim
Yine sesinle çýnlayan akþamlardayým
Alis rüyalý bir sihrin içinde koþuyorum
Sesini arýyorum...Seni
Ne zaman bitecek bu hayallerim
Gerçek bir akþama, kahkahalarýmýza
Kavuþacaðým ne zaman ?
Sigaram kül kül
Ezilen en son ponçiðin basýlmasý var ya
Kül tablasýna... öyle ezme beni de
Gözlerim dalýp gidiyor
Masanýn üzerinde resmin
Yitip gidiyorum gözlerindeki mazide
Ben neredeyim ?
Günay Koçak
29. 2. 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.