Karanlýk zifiriye demleniyor Zaman acýmasýz, Kör topal ilerliyor. Sonsuz karanlýk Geldi, gelecek Þüphesiz.
Zaman an’a hapsolmuþ. An sana! Anýlarla canlalanan yýlllar. Ýsyan etti, edecek… Þüphesiz.
Ayýn yüzünde acý bir tebessüm Ben fýsýldadýkça Bulutlarla saklambaç oynuyor Gece acýya demlenirken Med cezirler yalnýzlýðýmý gideriyor Bir ses Aah! Bir ses… Beni bu girdaptan kurtaracak Þüphesiz.
Artýk bende ikna edemiyorum kendimi Kelimeler, kelimeler kifayetsiz Uzaklar, uzak deðil Kaçamýyorum kendimden Ýçimde yargýçlar ordusu Kalemi kýrdý, kýracak Þüphesiz.
Demir perdeleri bir aralasan Yýllar an’a iltica edecek Göz yaþlarý özgürleþecek. Ben, benden kurtulacaðým Þüphesiz.
28.02.2024 Hürrem Demirci
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hürrem Demirci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.