yazdan kalma susuzluðumu gidermedi kýþlar
bir hýçkýrýk nöbetinde býraktým
buz kesen yüreði
sessizliðin pusuya yattýðý yerde
gün kýrýlmasý
ayaza yaprak döken
sus payýnda buldum kendimi
biliyordum ki çok konuþmak zarar
bir müddet
içimdeki bütün duygularda yýldýz kaymasý
gecenin karasýndan da derin
dipleri gördüm
dünya yalandý zaten
kaderden kaçan kederle tökezlerken
hani, dolu dolu baðýrmak,
avazým çýktýðým kadar baðýrmak
nâmümkün
eskiden, ne çok hayal kurardým
bir hikâyede kalakaldým
var mýydým zaten
ki, yok olaydým...
GülRa_