Yunusça,,1,,

Düþtüm amansýz bir derde
Akýl uçup gitti ser de
Onu ararým her yerde

Ne bir ýþýk, ne bir fener
Gök bulutlu, karanlýk yer

Hem naçarým hem bikesim
Sýkar beni can kafesim
Nutkum baðlý,kýsýk sesim

Ne anlayan, ne bir duyan
Uyan artýk, derviþ uyan

Takva kalpte, takva us’ta
Ne cübbe de ne bir posta
Ne yoldaþta, ne de dosta

Korudu baðban gülleri
Uçup gitti bülbülleri

Çaðýn mevsimi zemheri
Kabair doldurdu yeri
Olmadý bundan beteri

Nefs müsebbip, cehlim sebep
Çöktü haya, uçtu edep

Her filime failem
Safi idrake nailem
Olup bitene kailem

Dil söyler de kalbim duymaz
Halim irademe uymaz

Kim hak yolu, yolu seçe
Canan için candan geçe
Iman nikap, takva peçe

Ayný eþkal, farklý yüzler
Yokuþa dönüþtü düzler

Ne yunus var nede kasým
Hâlâ nefs takvaya hasým
Ýdrak etmez, nesli asým

Bu kainat kitabýný
Oku, öðren adabýný

Sarý çiçek onu anar
Yunus yunus diye yanar
Bilmez ki yok koca çýnar

Yeri bomboþ, bekler hâlâ
Yok dolduran bir budala















Sosyal Medyada Paylaşın: