sana olan tutkum bitmiyor güzel kim bilir belki de bir ömre bedel avutmuyor beni soðuk esen yel yüreðimdeki hasreti inan daðýtmýyor
tutmayý yeðledim o zarif ellerini gece geçti gündüz geçti arar oldum þule saçan gözlerini anlatmaya yetmiyor zeban yürekteki çýbana merhem kâr etmiyor öyle bir çiçeksin ki içimde ne kadar üstelerseler de kokusu gitmiyor
dün gece sana yine hayaller kurdum resmine saatlerce baktým durdum yetmezmiþ gibi sensizlik bana reva mý diye kendime sordum cevap alamayýnca deli divaneye döndüm