YORGUN RUHUN İÇ ÇEKİŞİ

Zamanýn hükmü altýnda, yýpranmýþ bedenim sessiz,
Gökyüzünde yýldýzlar, gecenin örtüsüne sýðýnýr kimsesiz
*
Gökyüzünde yorgun bir yýldýzým ben,
Gecenin karanlýðýnda kaybolmuþum.
Koþtum, yoruldum, durdum,
Bu yorgun bedenin içinde hapsolmuþum.
*
Gözlerimde yorgun bir bakýþ var,
Yýllarýn aðýrlýðý çökmüþ üstüme.
Yürüdüm, düþtüm, kalktým,
Bu yorgun ruhun zorlu yolculuðunda.
*
Kulaklarýmda yorgun bir sessizlik,
Hayatýn gürültüsü boðmuþ içimi.
Dinledim, duydum, sustum,
Bu yorgun kalbin sessiz çýðlýklarýnda.
*
Ama hala içimde bir umut var,
Yýldýzlar kadar parlak, gökyüzünde.
Yanarým, yanarým, yanarým,
Bu yorgun ruhun sonsuz ýþýðýnda.
*
Yorgunluðumun izleri silinir belki,
Yeniden doðarým, güneþin doðuþunda.
Uzanýrým, dinlenirim, nefes alýrým,
Bu yorgun bedenin huzur bulduðu anda.
*
Gökyüzünde yorgun bir yýldýzým ben,
Ama asla sönmeyecek içimdeki ateþ.
Yorgunluk geçer, hayat devam eder,
Ve ben yine aydýnlýk yarýnlar için yola koyulurum.
*
Bir gün daha biterken, yorgun ruhumun n/is/y/aný hissiz,
Güneþin batýþýyla birlikte yoðunlaþan sis, s/es/s/iz ve kimsesiz.
*Yazan: SaðýrZadeOzaN 🪡🎶
Sosyal Medyada Paylaşın: