sevgili Kiraz!
senin rengindi sepya…
lirik bir þiir demleniyor
hayal mahzenimde
masallar dökülüyor ayakuçlarýma
parþömen bir yazýtta
senli izlere rastlýyorum
yaradýlýþ yaylasý
ateþi bulan ilk insan
bir krater gölünün
sim yeþili sularýnda
Freya ile dertleþip
Ýnanna’yla zamaný bölüþüp
seni aþk tanrýçam ilan ediyorum
Ra’dan Musa’nýn asasýna
miladýn baþlangýcý
çarmýhýn Ýsa’sýna
yenisey yazýtlarýndan
Bilgekaðanýn otaðýnda
Göktengri’nin huzurunda
çýrpýnýrken ruhum
Gözyaþlarýmýn izi kalýrken
Ýsmail’in sunaðýnda
adýn yankýlanýyor
yedi uyur uykumu bölen çýðlýklarýmda
tuncun devri
tarihin demirle terbiyesi
uçuþan asýrlarýn geçiþ töreninde
insanýn tabiata zulmü
yok edilen kültürler
ve kaçýnýlmaz sona doðru yolculuklar…
çað açýp çað kapatmýþtý ya fetihler
bazen illüzyonist hayallere kapýlýp
serçe sabahlarýndan sana sesleniyorum Kiraz
dursuz duraksýz geliþmeler
yazýnýn icadýna küfreden
okumaya düþman zihniyetler
ülkeler, halklar, dayatýlan cehalet
sýnýflarýn derin uykularýndan uyanýþlarý!
bir inka ayininden Denizin mavi düþlerine
“Gel gör aþk beni neyledi’’diyen Yunus’un izinde
ve bir ninni eþliðinde
sevmek bildirgemi okurken
ilk vazgeçilmezim hep sen oluyorsun Kiraz
zaman sepya
anýn adý sensizlik
notalarý hýnç
týnýsý hüzün bir melodi
bakýþlarým göç yolunda
söylesene Kiraz
söylesene
özlemek mi?
özlenmek mi?