Annenin azmi

Bir baþýna savaþýr, fakir bir anne,
Çocuklarýný büyütür zor zamanlarda.
Gözlerinde umut, yüreðinde yangýn,
Yoksullukla savaþýr, bin bir zorlukla.

Sabahýn erkeninde, kalkar yorgun beden,
Küçük elleriyle çeyiz gibi örer düþler.
Aç karnýný bastýrýr, sevdiklerine yemek,
Acýnýn yükünü taþýr, sessizce tek baþýna.

Gün geçer, gece gelir, yine hüzün dolu,
Çocuklarýnýn uykusu, yüreðinde bir yolculuk.
Kývrým kývrým dertler, sarar bedenini,
Gözyaþlarý sessizce akar, gizli bir nehir gibi.

Bakar etrafýna, yýldýzlara bakar,
Umutla dolu gözlerle dua eder geceye.
Bir umut, bir hayal, belki bir mucize,
Fakir bir annenin dualarý, sessizce yükselir gökyüzüne.

Çocuklarýna sevgiyle bakar, onlarýn yüzünde umut görür,
Güçlü olmak zorundadýr, çünkü o bir anne.
Gözyaþlarý arasýnda gizlenmiþ bir kahraman,
Fakir bir anne, acýlarla dolu bu hayatta.

Dualarýyla yükselir, gökyüzüne doðru,
Fakir bir annenin sesi, yankýlanýr sonsuzluða.
Sevgiyle büyütür çocuklarýný, yüreðindeki ateþle,
Fakir bir anne, acýlarla dolu, ama sevgi dolu bu dünyada.

Bahadýr Hataylý/24.02.2024/Sancaktepe/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın: